مهندسی هوانوردی و مراقبت پرواز

هر هواپیما در طول پرواز، به واحدهای مراقبت پرواز نیاز دارد تا به اطلاعات مهمی که برای ایمنی پرواز موثر می باشد دسترسی داشته باشد و اگر دچار سانحه گردید نیز، اطلاع رسانی مرتبط جهت عملیات تجسس و نجات صورت پذیرد.

اما مسوولیت های کاری واحدهای مراقبت پرواز به اینجا ختم نمی گردد، از زمانی که در یک منطقه هوایی، تعداد پروازها زیاد می شود، علاوه بر موارد فوق، نیاز به ارائه سرویس کنترل ترافیک هوایی نیز هویدا می شود.

سرویس کنترل ترافیک هوایی، توسط کنترلرهای ترافیک هوایی و به منظور جلوگیری از برخورد هواپیماها به یکدیگر، جلوگیری از برخورد هواپیماها به موانع و هم چنین ایجاد تسریع و نظم در جریان پروازها ارائه می گردد.

واحدهای ارائه کننده سرویس های مراقبت پرواز به تناسب حضور هواپیما در مناطق مختلف، متفاوت می باشند.

زمانی که هواپیما در فرودگاه و یا نزدیک فرودگاه قرار دارد، کنترلرهای برج کنترل ایفای نقش می کنند.

 موقعی که هواپیماها در حال کاهش ارتفاع و نزدیک شدن به فرودگاه مقصد و یا در حال افزایش ارتفاع و دور شدن از فرودگاه مبداء می باشند، واحدی به نام تقرب پرواز عهده دار مسوولیت می شود و زمانی که پرواز در کرویدورهای هوایی و در فواصل بین فرودگاهی می باشد، مرکز کنترل فضای کشور سرویس های مراقبت پرواز را ارائه می دهد.

فرآیند آموزش به کنترلرهای ترافیک هوایی، مسیر انتخاب رشته در دفترچه ریاضی کنکور سراسری و تحصیل در رشته دانشگاهی مهندسی هوانوردی و مراقبت پرواز در دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری می باشد.

دوره تحصیل، چهارساله و در مقطع کارشناسی و شامل دروس تخصصی (تئوری و عملی) در کنار درس های پایه و عمومی مهندسی هوانوردی می باشد.

از نکات حائز اهمیت برای داوطلبان این رشته، برخورداری از سلامتی جسمانی، استعداد ارتقاء سطح زبان انگلیسی و بهره مندی از ویژگی های شخصیتی مطابق با خصوصیات شغلی ( از جمله؛ مهارت های ارتباطی، کار تیمی، تفکر خلاقانه، حل مساله، آگاهی محیطی، مدیریت استرس و …) می باشد که مسیر استخدام بعد دوره تحصیل را هموار می سازد.